J-city!

Dag lieve mensen.

Daar was ik dan eindelijk weer. Niet zoveel tijd weer en slow internet dus we zien wel hoe het gaat :) Vandaag maandag, day off. Inplaats van tourist uithangen hebben Marianne en ik besloten een heerlijk relaxed dagje te houden. Gigantisch drukke week gehad en de laatste drie dagen van 0600 tot 2300 op stap geweest. Vandaag dus heerlijk uitgeslapen tot half 12, wezen brunchen bij KFC ;) daarna heerlijk Hoofdwas/massage en pedicure gehad voor nog geen 3 euro. Nou moe tik zeggen dat de pedicure verre van hygienisch was, maar ik ben weer een ervaring rijker.

Er is wel heel erg veel gebeurt in de afgelopen twee weken, ik zal proberen alle hoogetepunten enzo voor de geest te halen.

Oeh! 65 km/uur achterop een motor/scooter door J. crossen zonder helm was erg interessant :)

Paar dagen terug na een dienst in een slumchurch gingen we bidden voor mensen. Er was een man die aan zijn hele rechterzijde verkrampt was als het ware. Hij kon zijn arm en been niet goed buigen. Nou, powerprayer en tijdens het bidden begon hij zijn vigners te buigen en te huilen. Uiteindelijk kon hij totaal op zijn hurken zitten (zoals alle mannetjes in Indonesie zitten) en hij stond te springen en te dansen. Was erg gaaf.

Afgelopen zaterdag hadden we een meeting met alle YWAM teams in J. Het was de officiele Megacities opening. We hoorden daar van een ander team dat zij van de week een vrouw hebben zien genezen die al twee jaar niet gelopen had. Gaaf he :)

Woensdag gingen vier van ons team naar een radiostation. Alicia had duidelijk van God gehoord dat dat Johnny, Melissa en ik moesten zijn. (en alicia=4) Dus, nou daar ging ik dan :) Was super nerveus. Ik weet niet wat het is maar die indonesiers denken allemaal dat je waar en wanneer dan ook een hele preek uit je mouw kan schudden. We wisten dus maar nooit wat er van ons verwacht zou worden. Het viel mee, we moesten alle vier onze testimony vertellen en aan het eind gaven ze ons twee seconden bedenktijd om alle vier met een persoonlijk motto op te komen. We weten hier nooit precies wat er gaat gebeuren.

Vaak hebben we geen idee wat we de volgende dag gaan doen. Soms verschijnt er zomaar een pastor voor de deur en dan gaan we maar gewoon mee en zien wat er gebeurt. Vorige week gingen we naar een prayermeeting van een of andere kerk (ik hou het niet bij hoor, we gaan naar zoveel verschillende kerken) Halverwege splitten we up, 2 ywamers per groepje.. te veel groepjes... ik in mn eentje bij een groepje. Beetje om me heen kijken, soo what are we doing now? ... You Lead Out prayergroup (met een big smile) Nou, ik dus in mn eentje een prayergroepje met 8 indo vrouwen gelead. Ook weer ervaring rijker.
Ze doen hier wel gigantisch hun best om je zoveel mogelijk uit je comfortzone te rukken :)


Bid tegen Dengue! Laura kreeg in week twee dengue. Ze is nu weer beter maar was aardig ziek.

Nou, dat was het weer voor nu. We vertrekken komende zondag naar Ethiopie en er is een grote kans dat ik de gehele tijd in Afrika geen internet heb. Het kan dus zijn dat jullie pas na 22 februari weer van me horen. Je merkt het wel.

Doeg! -ox-